*** :o)

Świat zalewa się czarnymi farbami,
Gdy optymizm wypełniający Cie całą,
Przybiera postać smutku.

Wtedy mnie także zbiera się wiadro,
Przelane tragiczną wodą uczucia,
Płynące z zakamarków oczu.

Posiadasz tyle darów od natury,
Tyle szczęscia co dzień,
Obcójąc z ludzmi,
Znającymi wartość Twoją
I szanującymi za poglądy.

Nie czas na smutek teraz,
Nie czas na myśli słabe.

Trzeba podnieść głowę wysoko,
Radując się za miejsce - tu,
Na ziemskim podole.

[dla MF :o)]