*** Rozdarcie

Wnętrze mną ciska,
jak wiatr zapałkami.

Zdaję sobie sprawę,
że żyję w złym miejscu,
złym czasie.

Ciągle myślę,
że to nie ma epoka,
nie me słowa.

Lecz koło ludzi,
otaczające mnie co dzień,
daje mi siłę, daje wiare.

Że powrót w nieznane,
przyjdzie niebawem.