*** Strata czasu [strata życia]

Tyle czasu już minęło,
odkąd słowa przewiał wiatr wspomnienia.
Morze radości dawno wyschło,
przykryte płaszczem zimnej ciemności.

Tak bardzo chcieć i nie móc.
Nie przez koleje życiowe,
trzymane lejcami przypadku.
Nie przez trybiki i kółka,
biegające polnymi drogami.

To tkwi we mnie, w mojej otchłani,
schowanej za granicami państw,
ukrytej w chorobie strachu.

Bój przede mną pędem się zbliża,
dając znaki nieuniknionej porażki.
Chwila przenika przez palce rozpaczy,
na piedestale o jeden krok za późno.