Próbowałem dzisiaj
wskrzesić iskierkę
przeszłości.

Kamień za kamieniem
upadał w odchłań
czasu
do studni bez dna.

Miejsce płonęło żarem
przetartych ksiąg;
zwierzęta już dawno
pouciekały ode mnie.

Na niebo wstąpiła
poświata księżyca
martwego
wyzutego z uczucia.

Wciąż szukam,
swojego krzemienia.