*** Wiatr Twoich słów

Rzekłaś kiedyś, że to my tworzymy wiatr,
wzbudzający fale i gnający przez gaje,
chwytający obazy ludzkich dni, zwyczajnych,
oraz głoszący muzykę przemijalności.

Mówiłaś, a ja nie słuchałem,
głuchym śmiechem zasłonięty.

Skończyłaś, wiatrem uniesiona
i wzniosłaś się na wyżyny,
pośród których mieliśmy zasiąść.

Oprzytomniałem, za póżno jednak,
by słowa Twoje dotarły do mych uszu,
roznoszone przez uciekający wiatr.