Komentarze: 3
Jak ta skała, płaczem morza oblana,
tak i ty sama, szukasz momentu wspomnienia,
tych chwil dalekich, odległych z dnia na dzień,
tych oczu szerokich, w uśmiechu zamkniętych,
tych dłoni ciepłych, rozkoszy dających,
i ust cierpkich, soku życia spijających.
Wciąż krzyczysz, w mur pustych twarzy,
głośno i głośniej, by tylko marzyć,
i spotkać jego, ponownie tu teraz,
przechylić głowę, w mrok uczucia
już drzemać.