Cichy, łokciami zasłonięty,
na przekór każdemu,
siedzi pod stołem, samotny,
głuchy w oczach
tchórz.

Cicho, zbiera myśli,
rozsypane na lini czasu;
miesza losu nici; w okół
tylko słowa
- bolące.

Majaczy, w potopie gniewu,
wciąż cicho, bezimiennie,
a oni nadal walczą, samotni,
głusi w sercu
tchórzliwi.

/031231
[Poczatkowo na blog.pl, z powodu awarii;
drobne modyfikacje, od tamtego czasu]