Pot spływa po ramieniu,
Przy bliskości twego ciała,
Nikną wszystkie gwiazdy,
Płonące promieniem
Wiecznego porządania.
Trzymasz w sobie energię,
Tysięcy światów fantazji,
Ztłamszonych w sile,
Aktobatycznych wyczynów
I miękkich masarzy.
Jutro o tej samej porze...
"Pierwsze kroki stawiane na ziemi,
Wrażenie zrobiły ogromne,
Choć nie nasz grunt zdobiły.
Godzina wybijała jeszcze wczesna,
Lecz ciemnośc ogarniała nowe wzgórza,
Przy takim bezkresie Naszego otoczenia."
Gdy w roku odległym przedstawimy
Byt własny wyborowi trudnemu,
Zaistnym będzie godna odpowiedź.
By pokolenia przyszłe,
Spoglągając z perspektywy,
Uznały naszą wolę.
Postanowienie zostanie dokonane,
A czcigodni potomkowie,
Żyć będą szczęśliwie.
(miejmy nadzieję..)
Ciągle patrzymy
w bezkresne połacie,
ogromnego wszechświata,
wyczekując.
Trzymamy się myśli,
mamy nadzieję,
że w końcu dostrzeżemy
te drobne przebłyski
światła nadzieji.
Odnajdziemy drugi świat
i odczujemy ulgę,
wiecznie przykrywaną,
tułaczką samotności.
Uśmiech zagości
na twarzach naszych
wreszcie prawdziwy
i odetchniemy..
..żeś my nie sami.
Wszyscy śpią,
Cicho sza!
Niech ten spokój,
ciągle gna.
Nieprzerwalnie,
w pocie czoła,
śnijmy co noc,
gdy nam szkoda.
Gdy nam szkoda,
męk i lęków,
zawsze w dzionek,
przytarganych.
Samorodek wyłania,
swe mocne oblicze,
z sylwetką pszczoły
i miodzim połysku.
Prace niezaprzestają,
choć sława zyskana.
Cóż z tego bowiem,
gdyż działka oddana?
[na podstawie nowelki "Skarby sezamu" Londona]